Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένας βασιλιάς που έκανε πολλά ταξίδια και επισκεπτόταν πολλά βασίλεια σε όλο τον κόσμο. Σε ένα από αυτά τα βασίλεια του έδωσαν για δώρο δύο μεγάλους, πολύχρωμους παπαγάλους. Ο βασιλιάς δεν είχε δει ποτέ του πιο όμορφα πουλιά!!!

Όταν επέστρεψε στο παλάτι του, τους έφτιαξε έναν υπέροχο κήπο, ακριβώς έξω από το παράθυρο του γραφείου του, για να μπορεί να τους βλέπει και να τους καμαρώνει.  Επίσης, κάλεσε έναν εκπαιδευτή πουλιών να εκπαιδεύσει τους παπαγάλους να πετούν. Με το πέρασμα του χρόνου, ο ένας παπαγάλος έμαθε να πετάει ψηλά στον ουρανό και να γυρίζει πάλι πίσω στον όμορφο κήπο. Ο άλλος όμως παπαγάλος κρατιόταν σφιχτά από το κλαδί ενός δέντρου και αρνιόταν πεισματικά να πετάξει.

Ο βασιλιάς τότε κάλεσε και άλλους εκπαιδευτές από άλλο τον κόσμο. Όλοι έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ο παπαγάλος απλά δεν ήθελε να πετάξει και παρέμενε εκεί, γαντζωμένος στο κλαδί του! Σκέφτηκε λοιπόν ο βασιλιάς να πάρει μια γνώμη και από έναν αγρότη, που ίσως να γνώριζε καλύτερα πως ζουν οι παπαγάλοι στο φυσικό τους περιβάλλον. . .

Ήρθε λοιπόν ο αγρότης, είδε τον παπαγάλο, και μετά από λίγο ο βασιλιάς βλέπει από το παράθυρο τον παπαγάλο να πετάει ψηλά στον ουρανό. Βγαίνει κατευθείαν έξω και ρωτάει τον αγρότη: «Μα τι του έκανες και κατάφερε να πετάξει; Αυτό δεν το είχε καταφέρει κανένας άλλος μέχρι τώρα!».

Ο αγρότης τότε του απαντά: «Μα Μεγαλειότατε, ήταν πάρα πολύ εύκολο! Απλά του έκοψα το κλαδί που καθόταν. . .»

Τροφή για σκέψη:

Όπως ένα πουλί είναι γεννημένο για να πετάει, έτσι όλοι οι άνθρωποι γεννιόμαστε με το ένστικτο της εξερεύνησης και της δημιουργικότητας. Όμως κάποιες φορές μοιάζουμε με τον παπαγάλο που κάθεται γαντζωμένος στην ασφάλεια του κλαδιού του και φοβόμαστε να πάρουμε το θάρρος και τη δύναμη που χρειάζεται για να “πετάξουμε ψηλά” σε μέρη άγνωστα.

Ιδιαίτερα για τα παιδιά, είναι σημαντικό να τα ενθαρρύνουμε να αφήνουν έστω για λίγο τη “κλαδί” της ασφάλειάς τους και να στηρίζονται στις δικές του δυνάμεις, ώστε να δοκιμάζουν νέες προκλήσεις, οι οποίες όχι μόνο τα βοηθούν να ανακαλύπτουν τον κόσμο, αλλά κυρίως τον ίδιο τους τον εαυτό.

Ευαγγελία Ζαχαροπούλου, Ψυχολόγος Παιδιού & Εφήβου

 

Διαβάστε περισσότερες διδακτικές ιστορίες:

“Ψυχική ανθεκτικότητα: Πώς εξηγούμε στα παιδιά τις δυσκολίες της ζωής;”

“Ο φράχτης με τα καρφιά. Παιδί και έλεγχος θυμού”

Ποιος είναι ο δικός σου δράκος;  Το πρόβλημα στην οικογένεια”

“Το δυνατό βατραχάκι – Ενθαρρύνοντας τα παιδιά”

“Ταξίδι με το τρένο της ζωής. Πώς να βοηθήσω το παιδί μου να γίνει αυτόνομο;”

“Η μεταμόρφωση της πεταλούδας – Πώς να κάνω το παιδί μου πιο δυνατό;”

“Το παιδί και ο αστερίας – Καλλιεργώντας την ενσυναίσθηση στα παιδιά” (Α’Μέρος)

Καλύτερα καλός παρά έξυπνος! Καλλιεργώντας την ενσυναίσθηση στα παιδιά” (Β’Μέρος)

 

Related Posts